Via de e-mail ontving ik aan het einde van de middag een uitnodiging van een curator van M.A.D.S. Art Gallery uit Milaan, Italië, om mee te gaan doen aan een expositie in de Italiaanse hoofdstad met als thema “Censored”.
Iets meer dan een half jaar geleden werd ik door diezelfde curator van M.A.D.S. Art Gallery benaderd voor de expositie “ADRENOCROMO FOR DINNER“ die eind vorig jaar – november en december 2022 – plaats vond en die in feite eigenlijk twee exposities bleken te zijn.
Hiervoor was een viertal foto’s van Merlin ingestuurd.
Nu dus weer een uitnodiging van Martina Viesti, hoofdconservator van de galerie.
De titel en het thema van deze expositie is “Censored” en daar kan ik me heel veel bij voorstellen, maar het wordt een stuk lastiger wanneer ik kijk naar mijn werk en foto’s die daarvoor in aanmerking zouden komen.
In de e-mail die Martina mij stuurde zat een bijlage die het thema uitlegt:
“Since ancient times, the relationship between artistic creativity, freedom and censorship has always been a delicate and controversial issue for both artists and those who have dictated rules and laws to limit such creation.
Art is by definition the highest manifestation of human freedom and instinct, of great impact and power, endowed with an incredible communicative speed made possible by the fact that it is primarily image and thus easily sticks in the mind of the viewer.
The artwork knows how to move the soul, arouse strong emotions and excite, but it also often succeeds in shocking or arousing deep reflections that shake the heart and head.
For these reasons, it has always been a cause of concern for those in power, fearful that the artist’s creative instinctiveness went against the morals of the time or might subvert the social order.
Censorship, therefore, has always been seen as the easiest and most effective way to limit such freedom, exercising authoritarian control to that end over artistic creation and more generally over the spread of ideas and points of view other than those that are “socially acceptable.”
Throughout history, there have been quite a few events for which an artwork has been judged immoral or over the top.
In 1564, for example, Pope Paul IV commissioned Daniele da Volterra to retouch the nudity in Michelangelo’s Last Judgment, covering it up because it was deemed outrageous to public decorum.
Another famous artist censored was Édouard Manet who in 1863 saw his Le Déjeuner sur l’herbe rejected by the jury of the Paris Salon for depicting a naked girl in the foreground, thus
considering the painting unseemly and sarcastic toward the public.
Even Egon Schiele himself, now known worldwide, was jailed in 1912 for contempt of court for his works of art that were deemed pornographic.
And there is no shortage of examples in more recent times of provocative artworks that have provoked a large amount of criticism and controversy, such as that of the urinal entitled Fountain (Urinoir) by the eccentric Marchel Duchamp that marked twentieth-century art, those of Damien Hirst consisting of stuffed animals in vitrines aimed at generating scandal and horror in the viewer, to the more recent but no less provocative artworks of the irreverent Maurizio Cattelan.
In a society increasingly under control and threatened by mechanisms more and more distant from being democratic, for “Censored” M.A.D.S. Art Gallery invites artists to give free rein to their creativity and instinct, following and indulging the creative flow without fear of anyone’s judgment.
M.A.D.S. pushes you artists to conceive art as something unconditional, as the absence of any inhibition in the creative act, except that which moves your consciousness as creators, without pre-set rules, without fears and prejudices.
Never letting respect for human, ethical and moral values and the sensibilities of others, the founding principle of the gallery, give life to what you feel inside, to what identifies you and makes you unique, which does not have to be right, nor clear, nor stereotypical, but must be yours, because only then will it be authentic!
And only with M.A.D.S., it will be uncensored.”
Het maakt wel het een en ander duidelijk dat en eigenlijk ook dat “censored” niet helemaal letterlijk genomen moet worden.
In dat opzicht zijn de laatste regels wel belangrijk: dat het er vooral om gaat wat je voelt en uitdraagt, dat je je daardoor niet laat belemmeren wat anderen er van vinden of denken.
Het biedt hierom ook wel mogelijkheden voor mij om eventueel toch foto’s aan te leveren voor de expositie.
Deze zal overigens gehouden worden van 15 juni tot en met 21 juni in de Milanese galerie.
Er is dus nog even tijd om over een en ander na te denken en (ouders van) modellen te polsen of ik foto’s mag gaan insturen.
Wordt waarschijnlijk vervolgd.
Voor een overzicht van alle berichten over de samenwerking met M.A.D.S. Art Gallery: volg deze link.